назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова пшыкаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пшы́каўка мн. пшы́каўкі |
Родны каго? чаго? |
пшы́каўкі мн. пшы́кавак |
Давальны каму? чаму? |
пшы́каўцы мн. пшы́каўкам |
Вінавальны каго? што? |
пшы́каўку мн. пшы́каўкі |
Творны кім? чым? |
пшы́каўкай, пшы́каўкаю мн. пшы́каўкамі |
Месны у кім? у чым? |
пшы́каўцы мн. пшы́каўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
пе́сціць во́чы — пра што-н. прыгожае, прыемнае на выгляд
песціць надзею, песціць мару, песціць думкі — жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага; пялегаваць (пераноснае значэнне)
— Мілая, я ўсё зразумеў, вярніся да мяне, калі ласка!
— І што ты зразумеў?
— Што акрамя цябе я анікому не патрэбны!
pšykaŭka — беларуская лацінка
Слова пшыкаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пшыкаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пшэк + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пшы́к (4)
(8) дашкаўка ‹
› пшы́к (4)
(7) зы́каўка ‹
› пшы́канне (8)
(10) пстры́каўка ‹
› пшы́каць (7)
(7) зэ́каўка ‹
› пшы́кнуць (8)
(5) ла́ўка ‹
› пшэ́к (4)
(11) адбыва́лаўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.