ў
і
пшы́канне — назоўнік пшы́каць — дзеяслоў
канцэпт

пшыкаўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова пшыкаўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пшы́каўка

мн.  пшы́каўкі
Родны
каго? чаго?
пшы́каўкі

мн.  пшы́кавак
Давальны
каму? чаму?
пшы́каўцы

мн.  пшы́каўкам
Вінавальны
каго? што?
пшы́каўку

мн.  пшы́каўкі
Творны
кім? чым?
пшы́каўкай, пшы́каўкаю

мн.  пшы́каўкамі
Месны
у кім? у чым?
пшы́каўцы

мн.  пшы́каўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

пе́сціць во́чы — пра што-н. прыгожае, прыемнае на выгляд

песціць надзею, песціць мару, песціць думкі — жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага; пялегаваць (пераноснае значэнне)


— Мілая, я ўсё зразумеў, вярніся да мяне, калі ласка!
— І што ты зразумеў?
— Што акрамя цябе я анікому не патрэбны!


pšykaŭka — беларуская лацінка

Слова пшыкаўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пшыкаўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пшэк + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пшы́к (4)

(8) дашкаўка

пшы́к (4)

(7) зы́каўка

пшы́канне (8)

(10) пстры́каўка

пшы́каць (7)

(7) зэ́каўка

пшы́кнуць (8)

(5) ла́ўка

пшэ́к (4)

(11) адбыва́лаўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пераклад