назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова пшыканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
пшы́канне мн. пшы́канні |
Родны каго? чаго? |
пшы́кання мн. пшы́канняў |
Давальны каму? чаму? |
пшы́канню мн. пшы́канням |
Вінавальны каго? што? |
пшы́канне мн. пшы́канні |
Творны кім? чым? |
пшы́каннем мн. пшы́каннямі |
Месны у кім? у чым? |
пшы́канні мн. пшы́каннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Памаленьку, бо спінку зломіш.
Я: [адчыняю халадос]
БРОКАЛІ, ШТО ГНІЕ Ў ПАКЕЦЕ: Забі мяне, вельмі праш...
Я: [зачыняю халадос]
pšykannie — беларуская лацінка
Слова пшыканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік пшыканне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове пшыкаўка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› пшо́нны (6)
(7) чы́канне ‹
› пшы́к (4)
(8) шчыка́нне ‹
› пшы́к (4)
(7) шы́канне ‹
› пшы́каўка (8)
(9) бу́льканне ‹
› пшы́каць (7)
(9) ка́ньканне ‹
› пшы́кнуць (8)
(11) дзве́ньканне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.