ў
і
пшы́к — выклічнік пшы́каўка — назоўнік
канцэпт

пшыканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова пшыканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
пшы́канне

мн.  пшы́канні
Родны
каго? чаго?
пшы́кання

мн.  пшы́канняў
Давальны
каму? чаму?
пшы́канню

мн.  пшы́канням
Вінавальны
каго? што?
пшы́канне

мн.  пшы́канні
Творны
кім? чым?
пшы́каннем

мн.  пшы́каннямі
Месны
у кім? у чым?
пшы́канні

мн.  пшы́каннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Памаленьку, бо спінку зломіш.


Я: [адчыняю халадос]
БРОКАЛІ, ШТО ГНІЕ Ў ПАКЕЦЕ: Забі мяне, вельмі праш...
Я: [зачыняю халадос]


pšykannie — беларуская лацінка

Слова пшыканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік пшыканне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове пшыкаўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


пшо́нны (6)

(7) чы́канне

пшы́к (4)

(8) шчыка́нне

пшы́к (4)

(7) шы́канне

пшы́каўка (8)

(9) бу́льканне

пшы́каць (7)

(9) ка́ньканне

пшы́кнуць (8)

(11) дзве́ньканне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

спачатку пакажыце дзяўчыну