назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова гумоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гумо́ўка мн. гумо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
гумо́ўкі мн. гумо́вак |
Давальны каму? чаму? |
гумо́ўцы мн. гумо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
гумо́ўку мн. гумо́ўкі |
Творны кім? чым? |
гумо́ўкай, гумо́ўкаю мн. гумо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
гумо́ўцы мн. гумо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
ляпнуць як лапцем па цымбалах (па балоце) — вельмі недарэчна, нетактоўна (сказаць што-н.)
У вашай амбулаторнай карце запісы толькі акуліста і венеролага. Вы што, не бачыце, з кім чпокаецеся?
humoŭka — беларуская лацінка
Слова гумоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гумоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гумпластыка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гумо́зны (7)
(9) штурмо́ўка ‹
› гумо́р (5)
(12) юнгштурмо́ўка ‹
› гумо́рчык (8)
(8) рытмо́ўка ‹
› гумпла́стыка (11)
(7) шумо́ўка ‹
› гу́мус (5)
(8) рыфмо́ўка ‹
› гумусава́ны (10)
(7) вымо́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.