назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дагонка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
даго́нка мн. даго́нкі |
Родны каго? чаго? |
даго́нкі мн. даго́нак |
Давальны каму? чаму? |
даго́нцы мн. даго́нкам |
Вінавальны каго? што? |
даго́нку мн. даго́нкі |
Творны кім? чым? |
даго́нкай, даго́нкаю мн. даго́нкамі |
Месны у кім? у чым? |
даго́нцы мн. даго́нках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднай крыніцы.
Дык больш ліхія 90-я ці 20-я?
dahonka — беларуская лацінка
Слова дагонка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дагонка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове даграбанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› даго́львацца (11)
(5) го́нка ‹
› даго́льваць (10)
(5) го́нка ‹
› даго́н (5)
(7) ваго́нка ‹
› даго́цацца (9)
(9) медаго́нка ‹
› даграба́нне (10)
(9) велаго́нка ‹
› даграба́цца (10)
(9) самаго́нка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Мсціслаў