STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дакоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дако́ўка мн. дако́ўкі |
| Родны каго? чаго? |
дако́ўкі мн. дако́вак |
| Давальны каму? чаму? |
дако́ўцы мн. дако́ўкам |
| Вінавальны каго? што? |
дако́ўку мн. дако́ўкі |
| Творны кім? чым? |
дако́ўкай, дако́ўкаю мн. дако́ўкамі |
| Месны у кім? у чым? |
дако́ўцы мн. дако́ўках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не хваліся сеўшы, а хваліся з'еўшы.
Час ідзе з рознай хуткасцю ў залежнасці ад таго, па які бок дзвярэй у дрыстальню вы знаходзіцеся.
dakoŭka — беларуская лацінка
Слова дакоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дакоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дакочванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дако́ўванне (10)
(5) ко́ўка ‹
› дако́ўвацца (10)
(6) ако́ўка ‹
› дако́ўваць (9)
(7) бако́ўка ‹
› дако́чаны (8)
(7) зако́ўка ‹
› дако́чаны (8)
(9) талако́ўка ‹
› дако́чванне (10)
(8) блако́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
