ў
і
даку́ць — дзеяслоў дакуча́ць — дзеяслоў
канцэпт

дакучанне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дакучанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дакуча́нне

мн.  дакуча́нні
Родны
каго? чаго?
дакуча́ння

мн.  дакуча́нняў
Давальны
каму? чаму?
дакуча́нню

мн.  дакуча́нням
Вінавальны
каго? што?
дакуча́нне

мн.  дакуча́нні
Творны
кім? чым?
дакуча́ннем

мн.  дакуча́ннямі
Месны
у кім? у чым?
дакуча́нні

мн.  дакуча́ннях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лепей сем разоў змарыцца, як адзін раз пасварыцца.


Нават самы забабонны чалавек не адмовіцца ад трынаццатай зарплаты.


dakučannie — беларуская лацінка

Слова дакучанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дакучанне — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дакучка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


даку́ты (6)

(13) квадрагучанне

даку́ты (6)

(13) стэрэагуча́нне

даку́ць (6)

(11) трохгучанне

дакуча́ць (8)

(7) луча́нне

даку́чка (7)

(9) вылуча́нне

даку́чка (7)

(11) каламу́чанне


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

скрасці ложак