назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дакучанне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дакуча́нне мн. дакуча́нні |
Родны каго? чаго? |
дакуча́ння мн. дакуча́нняў |
Давальны каму? чаму? |
дакуча́нню мн. дакуча́нням |
Вінавальны каго? што? |
дакуча́нне мн. дакуча́нні |
Творны кім? чым? |
дакуча́ннем мн. дакуча́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
дакуча́нні мн. дакуча́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Лепей сем разоў змарыцца, як адзін раз пасварыцца.
Нават самы забабонны чалавек не адмовіцца ад трынаццатай зарплаты.
dakučannie — беларуская лацінка
Слова дакучанне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дакучанне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дакучка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› даку́ты (6)
(13) квадрагучанне ‹
› даку́ты (6)
(13) стэрэагуча́нне ‹
› даку́ць (6)
(11) трохгучанне ‹
› дакуча́ць (8)
(7) луча́нне ‹
› даку́чка (7)
(9) вылуча́нне ‹
› даку́чка (7)
(11) каламу́чанне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.