дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
2-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў цвірчаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
цвірча́ць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я цвірчу́ мы цвірчы́м ты цвірчы́ш вы цвірчыце́ ён, яна, яно цвірчы́ць яны цвірча́ць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
цвірча́ла
м. цвірча́ў н. цвірча́ла мн. цвірча́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты цвірчы́ вы цвірчы́це |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
цвірчачы́, цвірчучы́ |
скарбніца
Добрае доўга помніцца, а кепскае ніколі не забудзеш.
Выпраўленне рэчаў пачынаецца з выпраўлення імёнаў.
Канфуцыйcvirčać — беларуская лацінка
Слова цвірчаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове цвірчэць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цвірку́н (7)
(10) выстарча́ць ‹
› цвірлі́каць (10)
(9) сквірча́ць ‹
› цвірча́нне (9)
(11) засквірча́ць ‹
› цвірчэ́нне (9)
(7) гірча́ць ‹
› цвірчэ́ць (8)
(10) прагірча́ць ‹
› цвісці́ (6)
(7) бурча́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.