STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цвірчэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
цвірчэ́нне мн. цвірчэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
цвірчэ́ння мн. цвірчэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
цвірчэ́нню мн. цвірчэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
цвірчэ́нне мн. цвірчэ́нні |
| Творны кім? чым? |
цвірчэ́ннем мн. цвірчэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
цвірчэ́нні мн. цвірчэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Што хата мае, хай усім прымае.
Што маем, тым і прымаем.
Разумееш, што пасяліўся не ў самым добрым раёне, калі здымаеш грошы ў банкамаце з засохлымі кроплямі крыві на экране.
cvirčennie — беларуская лацінка
Слова цвірчэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цвірчэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цвітуха + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цвірлі́каць (10)
(8) чарчэ́нне ‹
› цвірча́нне (9)
(10) сквірчэ́нне ‹
› цвірча́ць (8)
(9) свірчэ́нне ‹
› цвірчэ́ць (8)
(8) гірчэ́нне ‹
› цвісці́ (6)
(8) бурчэ́нне ‹
› цвіту́ха (7)
(8) вурчэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Украінскі маркетынг.