назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова цвіркун
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
цвірку́н мн. цвіркуны́ |
Родны каго? чаго? |
цвіркуна́ мн. цвіркуно́ў |
Давальны каму? чаму? |
цвіркуну́ мн. цвіркуна́м |
Вінавальны каго? што? |
цвіркуна́ мн. цвіркуно́ў |
Творны кім? чым? |
цвіркуно́м мн. цвіркуна́мі |
Месны у кім? у чым? |
цвіркуне́ мн. цвіркуна́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
абэ́лтух — неразумны, някемлівы чалавек (лаянкавае слова)
ёлуп, ёлупень, балды́к, абэ́лтусМы складаемся з попелу даўно пагаслых зорак.
cvirkun — беларуская лацінка
Слова цвіркун (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік цвіркун — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове цвірчанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› цвіркатлі́вы (11)
(6) барку́н ‹
› цві́ркаць (8)
(7) смарку́н ‹
› цві́ркнуць (9)
(6) шарку́н ‹
› цвірлі́каць (10)
(6) бурку́н ‹
› цвірча́нне (9)
(7) цвырку́н ‹
› цвірча́ць (8)
(8) паласку́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.