назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова двурушніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
двуру́шніца мн. двуру́шніцы |
Родны каго? чаго? |
двуру́шніцы мн. двуру́шніц |
Давальны каму? чаму? |
двуру́шніцы мн. двуру́шніцам |
Вінавальны каго? што? |
двуру́шніцу мн. двуру́шніц |
Творны кім? чым? |
двуру́шніцай, двуру́шніцаю мн. двуру́шніцамі |
Месны у кім? у чым? |
двуру́шніцы мн. двуру́шніцах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
напаве́р — у доўг, у крэдыт
...і краму сабе аблюбаваў, дзе можна браць сёе-тое напавер, бо грошы не заўсёды бываюць у кішэні. (Якуб Колас)— А Толік выйдзе?
— Толік памёр.
— А скіньце мяч!
dvurušnica — беларуская лацінка
Слова двурушніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік двурушніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове двурушніцтва + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двуру́льны (9)
(9) даму́шніца ‹
› двуру́шна (8)
(7) рушні́ца ‹
› двуру́шнік (9)
(11) вечару́шніца ‹
› двуру́шніцкі (11)
(8) пту́шніца ‹
› двуру́шніцтва (12)
(8) за́ўшніца ‹
› двуру́шнічаць (12)
(11) нікуды́шніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.