ў
і
двуру́шнік — назоўнік двуру́шніцкі — прыметнік
канцэпт

двурушніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова двурушніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
двуру́шніца

мн.  двуру́шніцы
Родны
каго? чаго?
двуру́шніцы

мн.  двуру́шніц
Давальны
каму? чаму?
двуру́шніцы

мн.  двуру́шніцам
Вінавальны
каго? што?
двуру́шніцу

мн.  двуру́шніц
Творны
кім? чым?
двуру́шніцай, двуру́шніцаю

мн.  двуру́шніцамі
Месны
у кім? у чым?
двуру́шніцы

мн.  двуру́шніцах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

напаве́р — у доўг, у крэдыт

...і краму сабе аблюбаваў, дзе можна браць сёе-тое напавер, бо грошы не заўсёды бываюць у кішэні. (Якуб Колас)

— А Толік выйдзе?
— Толік памёр.
— А скіньце мяч!


dvurušnica — беларуская лацінка

Слова двурушніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік двурушніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове двурушніцтва + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


двуру́льны (9)

(9) даму́шніца

двуру́шна (8)

(7) рушні́ца

двуру́шнік (9)

(11) вечару́шніца

двуру́шніцкі (11)

(8) пту́шніца

двуру́шніцтва (12)

(8) за́ўшніца

двуру́шнічаць (12)

(11) нікуды́шніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жабка