назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова двурушніцтва
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
двуру́шніцтва мн. двуру́шніцтвы |
Родны каго? чаго? |
двуру́шніцтва мн. двуру́шніцтваў |
Давальны каму? чаму? |
двуру́шніцтву мн. двуру́шніцтвам |
Вінавальны каго? што? |
двуру́шніцтва мн. двуру́шніцтвы |
Творны кім? чым? |
двуру́шніцтвам мн. двуру́шніцтвамі |
Месны у кім? у чым? |
двуру́шніцтве мн. двуру́шніцтвах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ціхім крокам далей зойдзеш.
— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.
dvurušnictva — беларуская лацінка
Слова двурушніцтва (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік двурушніцтва — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове двутаўр + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двуру́шнік (9)
(14) перасме́шніцтва ‹
› двуру́шніца (10)
(14) крываду́шніцтва ‹
› двуру́шніцкі (11)
(12) паслу́шніцтва ‹
› двуру́шнічаць (12)
(10) пту́шніцтва ‹
› двуру́шны (8)
(15) заснава́льніцтва ‹
› двусе́чны (8)
(17) сузаснава́льніцтва ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.