STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзівота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзіво́та мн. дзіво́ты |
| Родны каго? чаго? |
дзіво́ты мн. дзіво́т |
| Давальны каму? чаму? |
дзіво́це мн. дзіво́там |
| Вінавальны каго? што? |
дзіво́ту мн. дзіво́ты |
| Творны кім? чым? |
дзіво́тай, дзіво́таю мн. дзіво́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
дзіво́це мн. дзіво́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.
эмаджы / эмодзі … а мо лепш эмоцькі?
старнік выдумляе словыdzivota — беларуская лацінка
Слова дзівота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзівота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзівоты + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзіво́снічаць (12)
(6) субо́та ‹
› дзіво́сны (8)
(9) хвальбо́та ‹
› дзіво́сы (7)
(6) любо́та ‹
› дзіво́тліва (10)
(5) кво́та ‹
› дзіво́тлівы (10)
(8) алікво́та ‹
› дзіво́тна (8)
(5) рво́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
