STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова субота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
субо́та мн. субо́ты |
| Родны каго? чаго? |
субо́ты мн. субо́т |
| Давальны каму? чаму? |
субо́це мн. субо́там |
| Вінавальны каго? што? |
субо́ту мн. субо́ты |
| Творны кім? чым? |
субо́тай, субо́таю мн. субо́тамі |
| Месны у кім? у чым? |
субо́це мн. субо́тах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
— Субота, а ты цвярозы?!
— Я вырашыў пайсці супраць сістэмы, заняцца самаразвіццём і весці здаровы лад жыцця.
— Няма грошай?
— Няма грошай.
✖ па панядзелкам, па суботам
✖ па панядзелках, па суботах
✔ у панядзелкі, у суботы (панядзелкамі, суботамі)
subota — беларуская лацінка
Слова субота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік субота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове суботнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› субо́жынка (9)
(7) журбо́та ‹
› субо́жыцца (9)
(7) турбо́та ‹
› субо́жыць (8)
(8) свярбо́та ‹
› субо́тні (7)
(9) хвальбо́та ‹
› субо́тнік (8)
(6) любо́та ‹
› субо́тніцкі (10)
(7) дзіво́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
