назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова журбота
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
журбо́та мн. журбо́ты |
Родны каго? чаго? |
журбо́ты мн. журбо́т |
Давальны каму? чаму? |
журбо́це мн. журбо́там |
Вінавальны каго? што? |
журбо́ту мн. журбо́ты |
Творны кім? чым? |
журбо́тай, журбо́таю мн. журбо́тамі |
Месны у кім? у чым? |
журбо́це мн. журбо́тах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чым за морам віно піць, лепш у Нёмане вадзіцу.
Выкідваючы хлам, галоўнае — не пачынаць яго разглядаць!
žurbota — беларуская лацінка
Слова журбота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік журбота — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове журботлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› журблі́ва (8)
(10) партрабо́та ‹
› журблі́васць (11)
(11) культрабо́та ‹
› журблі́вы (8)
(10) прафрабо́та ‹
› журбо́тліва (10)
(7) турбо́та ‹
› журбо́тлівасць (13)
(8) свярбо́та ‹
› журбо́тлівы (10)
(6) субо́та ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.