ў
і
журблі́вы — прыметнік журбо́тліва — прыслоўе
канцэпт

журбота

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова журбота
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
журбо́та

мн.  журбо́ты
Родны
каго? чаго?
журбо́ты

мн.  журбо́т
Давальны
каму? чаму?
журбо́це

мн.  журбо́там
Вінавальны
каго? што?
журбо́ту

мн.  журбо́ты
Творны
кім? чым?
журбо́тай, журбо́таю

мн.  журбо́тамі
Месны
у кім? у чым?
журбо́це

мн.  журбо́тах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Чым за морам віно піць, лепш у Нёмане вадзіцу.


Выкідваючы хлам, галоўнае — не пачынаць яго разглядаць!


žurbota — беларуская лацінка

Слова журбота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік журбота — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове журботлівасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


журблі́ва (8)

(10) партрабо́та

журблі́васць (11)

(11) культрабо́та

журблі́вы (8)

(10) прафрабо́та

журбо́тліва (10)

(7) турбо́та

журбо́тлівасць (13)

(8) свярбо́та

журбо́тлівы (10)

(6) субо́та


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

магніцікі з'еў