STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзыліньганне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дзылі́ньганне мн. дзылі́ньганні |
| Родны каго? чаго? |
дзылі́ньгання мн. дзылі́ньганняў |
| Давальны каму? чаму? |
дзылі́ньганню мн. дзылі́ньганням |
| Вінавальны каго? што? |
дзылі́ньганне мн. дзылі́ньганні |
| Творны кім? чым? |
дзылі́ньганнем мн. дзылі́ньганнямі |
| Месны у кім? у чым? |
дзылі́ньганні мн. дзылі́ньганнях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Жыві так, каб і па смерці жыў.
— Хочаце, я скажу вам праўду?
— Дзякуй, у мяне свая.
dzylińhannie — беларуская лацінка
Слова дзыліньганне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзыліньганне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзындзік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзылі́нканне (11)
(11) кумільга́нне ‹
› дзылі́нкаць (10)
(9) кульга́нне ‹
› дзылі́нкнуць (11)
(9) пу́льганне ‹
› дзылі́ньгаць (11)
(9) мацюга́нне ‹
› дзылы́нгаць (10)
(8) абяга́нне ‹
› дзы́н (4)
(9) дабяга́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
