назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дзяўбок
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзяўбо́к мн. дзяўбкі́ |
Родны каго? чаго? |
дзяўбка́ мн. дзяўбко́ў |
Давальны каму? чаму? |
дзяўбку́ мн. дзяўбка́м |
Вінавальны каго? што? |
дзяўбо́к мн. дзяўбкі́ |
Творны кім? чым? |
дзяўбко́м мн. дзяўбка́мі |
Месны у кім? у чым? |
дзяўбку́ мн. дзяўбка́х |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тое з вадою не збяжыць.
Каб зразумець рэкурсію, неабходна спачатку зразумець рэкурсію.
dziaŭbok — беларуская лацінка
Слова дзяўбок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзяўбок — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзяўканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзяўба́цца (9)
(7) галубо́к ‹
› дзяўба́ць (8)
(6) клубо́к ‹
› дзяўбнуць (9)
(5) чубо́к ‹
› дзяўбці́ (7)
(6) грыбо́к ‹
› дзяўбці́ся (9)
(6) хлябо́к ‹
› дзя́ўканне (9)
(7) відаво́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.