дзяўканне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дзяўканне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	дзя́ўканне мн. дзя́ўканні
Родны каго? чаго?	дзя́ўкання мн. дзя́ўканняў
Давальны каму? чаму?	дзя́ўканню мн. дзя́ўканням
Вінавальны каго? што?	дзя́ўканне мн. дзя́ўканні
Творны кім? чым?	дзя́ўканнем мн. дзя́ўканнямі
Месны у кім? у чым?	дзя́ўканні мн. дзя́ўканнях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Сёння паабедаем, а як заўтра — не ведаем.

правільна: бульбу спярша памыць, потым пачысціць, потым памыць яшчэ раз
і трэба мець калекцыю днушак: для сырога мяса, для хлеба, для гародніны-садавіны і г. д.

што вачамі лыпаем?

dziaŭkannie — беларуская лацінка

Слова дзяўканне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: