ў
і
дзяшо́вы — прыметнік дзяя́чка — назоўнік
канцэпт

дзяшоўка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дзяшоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзяшо́ўка

мн.  дзяшо́ўкі
Родны
каго? чаго?
дзяшо́ўкі

мн.  дзяшо́вак
Давальны
каму? чаму?
дзяшо́ўцы

мн.  дзяшо́ўкам
Вінавальны
каго? што?
дзяшо́ўку

мн.  дзяшо́ўкі
Творны
кім? чым?
дзяшо́ўкай, дзяшо́ўкаю

мн.  дзяшо́ўкамі
Месны
у кім? у чым?
дзяшо́ўцы

мн.  дзяшо́ўках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Адвага або мёд п'е, або кайданы трэ.


Не разумею, чаму за таксі трэба плаціць грошы. Гэта ж хобі для таксістаў.


dziašoŭka — беларуская лацінка

Слова дзяшоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзяшоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзяячка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзячы́ха (7)

(10) растушо́ўка

дзя́чыць (7)

(9) рэтушо́ўка

дзяшо́вы (7)

(7) мышо́ўка

дзяя́чка (7)

(6) абу́ўка

длу́банне (8)

(7) заду́ўка

длу́бацца (8)

(12) паветраду́ўка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

месца для рыдалкі