назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дзяшоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дзяшо́ўка мн. дзяшо́ўкі |
Родны каго? чаго? |
дзяшо́ўкі мн. дзяшо́вак |
Давальны каму? чаму? |
дзяшо́ўцы мн. дзяшо́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
дзяшо́ўку мн. дзяшо́ўкі |
Творны кім? чым? |
дзяшо́ўкай, дзяшо́ўкаю мн. дзяшо́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
дзяшо́ўцы мн. дзяшо́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Адвага або мёд п'е, або кайданы трэ.
Не разумею, чаму за таксі трэба плаціць грошы. Гэта ж хобі для таксістаў.
dziašoŭka — беларуская лацінка
Слова дзяшоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дзяшоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дзяячка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дзячы́ха (7)
(10) растушо́ўка ‹
› дзя́чыць (7)
(9) рэтушо́ўка ‹
› дзяшо́вы (7)
(7) мышо́ўка ‹
› дзяя́чка (7)
(6) абу́ўка ‹
› длу́банне (8)
(7) заду́ўка ‹
› длу́бацца (8)
(12) паветраду́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.