назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дравяніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дравяні́на мн. дравяні́ны |
Родны каго? чаго? |
дравяні́ны мн. дравяні́н |
Давальны каму? чаму? |
дравяні́не мн. дравяні́нам |
Вінавальны каго? што? |
дравяні́ну мн. дравяні́ны |
Творны кім? чым? |
дравяні́най, дравяні́наю мн. дравяні́намі |
Месны у кім? у чым? |
дравяні́не мн. дравяні́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Спачатку паўторым, а потым пагаворым!
Не пі без меры, каб трапіў у дзверы!
— Вы будзеце ўдзельнічаць у групавушцы?
— А хто ўдзельнічае?
— Вы, я і ваша жонка.
— Вы што, здурнелі?!
— Ну, тады я вас выкрэсліваю.
dravianina — беларуская лацінка
Слова дравяніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дравяніна — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дравяністасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› драві́на (7)
(8) мяжэ́ніна ‹
› драві́нка (8)
(5) Яні́на ‹
› драву́шка (8)
(10) бульбя́ніна ‹
› дравяні́стасць (13)
(8) вазяні́на ‹
› дравяні́сты (10)
(7) піяні́на ‹
› дра́га (5)
(10) страляні́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.