ў
і
драву́шка — назоўнік дравяні́стасць — назоўнік
канцэпт

дравяніна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дравяніна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дравяні́на

мн.  дравяні́ны
Родны
каго? чаго?
дравяні́ны

мн.  дравяні́н
Давальны
каму? чаму?
дравяні́не

мн.  дравяні́нам
Вінавальны
каго? што?
дравяні́ну

мн.  дравяні́ны
Творны
кім? чым?
дравяні́най, дравяні́наю

мн.  дравяні́намі
Месны
у кім? у чым?
дравяні́не

мн.  дравяні́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Спачатку паўторым, а потым пагаворым!
Не пі без меры, каб трапіў у дзверы!

Дык паўторым ці не пі без меры?

— Вы будзеце ўдзельнічаць у групавушцы?
— А хто ўдзельнічае?
— Вы, я і ваша жонка.
— Вы што, здурнелі?!
— Ну, тады я вас выкрэсліваю.


dravianina — беларуская лацінка

Слова дравяніна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дравяніна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дравяністасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


драві́на (7)

(8) мяжэ́ніна

драві́нка (8)

(5) Яні́на

драву́шка (8)

(10) бульбя́ніна

дравяні́стасць (13)

(8) вазяні́на

дравяні́сты (10)

(7) піяні́на

дра́га (5)

(10) страляні́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

мыцца - не мыцца