ў
і
дубо́вы — прыметнік дубо́ўка — назоўнік
канцэпт

дубок

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дубок
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 дубо́к

мн.  дубкі́
Родны
каго? чаго?		 дубка́

мн.  дубко́ў
Давальны
каму? чаму?		 дубку́

мн.  дубка́м
Вінавальны
каго? што?		 дубо́к

мн.  дубкі́
Творны
кім? чым?		 дубко́м

мн.  дубка́мі
Месны
у кім? у чым?		 дубку́

мн.  дубка́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

кадук яго ведае — нічога невядома (пра каго‑, што‑н.)
кадук з ім = хай, няхай будзе так

халера з ёй / чорт з табой
ліха з вамі / пярун з імі

У лістападзе 1992 года выйшла ў свет тэлепраграма «Відзьмо-невідзьмо».

Помнім і любім.

dubok — беларуская лацінка

Слова дубок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дубок — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дубоўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› дубо́ва-гра́бавы (14)

(5) хібо́к ‹

› дубо́васць (9)

(6) гарбо́к ‹

› дубо́вы (6)

(4) убо́к ‹

› дубо́ўка (7)

(5) зубо́к ‹

› дубо́чак (7)

(5) зубо́к ‹

› дубра́ва (7)

(7) назубо́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

антылопа сустрэла лопу