ў
і
дурно́тны — прыметнік дурно́цце — назоўнік
канцэпт

дурноцце

гэта
— дурны чалавек

назоўнік
ніякі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дурноцце
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дурно́цце

мн.  дурно́цці
Родны
каго? чаго?
дурно́цця

мн.  дурно́ццяў
Давальны
каму? чаму?
дурно́ццю

мн.  дурно́ццям
Вінавальны
каго? што?
дурно́цце

мн.  дурно́ццяў
Творны
кім? чым?
дурно́ццем

мн.  дурно́ццямі
Месны
у кім? у чым?
дурно́цці

мн.  дурно́ццях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Лепей сем разоў змарыцца, як адзін раз пасварыцца.


У лістападзе 1992 года выйшла ў свет тэлепраграма «Відзьмо-невідзьмо».

Помнім і любім.

durnoccie — беларуская лацінка

Слова дурноцце (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дурноцце — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дурноцце + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дурно́сць (8)

(9) драбно́цце

дурно́та (7)

(8) цямно́цце

дурно́тны (8)

(8) чарно́цце

дурны́ (5)

(8) цясно́цце

дурны́ (5)

(11) бесклапо́цце

дуро́нік (7)

(8) шарпо́цце


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

прасіў бліны на абед