STARNIK

Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

дыфасген, -у, мужчынскі род
Бясколернае масляністае атрутнае рэчыва з рэзкім удушлівым пахам, падобным да паху прэлага сена.
[Грэч. di(s) — двойчы і фасген.]

❌

канцэпт

дыфасген

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дыфасген
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	дыфасге́н мн. дыфасге́ны
Родны каго? чаго?	дыфасге́ну мн. дыфасге́наў
Давальны каму? чаму?	дыфасге́ну мн. дыфасге́нам
Вінавальны каго? што?	дыфасге́н мн. дыфасге́ны
Творны кім? чым?	дыфасге́нам мн. дыфасге́намі
Месны у кім? у чым?	дыфасге́не мн. дыфасге́нах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Адна твая суседка цягае аднаго хлопца ў тыдзень, а другая — пяць за вечар. Хочаш ведаць, як іх называць?

класіфікацыя суседак

— Што ты за жонка? Я ад ранку галодны хаджу!
— Чаго ходзіш? Сядзь!

Каб не сядзець без грошай, я лёг.

dyfashien — беларуская лацінка

Слова дыфасген (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік дыфасген — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыфасфін + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0

Навігатар

› дыфамацы́йны (11)

(6) мо́рген ‹

› дыфама́цыя (9)

(6) пурге́н ‹

› дыфармізм (9)

(6) фасге́н ‹

дыфасге́н (8)

› дыфасфі́н (8)

(7) рэнтге́н ‹

› дыфеамарфізм (12)

(7) рэнтге́н ‹

› дыфені́л (7)

(12) мікрарэнтге́н ‹

Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

снегавік