STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыхлорэтан
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дыхлорэта́н мн. дыхлорэта́ны |
| Родны каго? чаго? |
дыхлорэта́ну мн. дыхлорэта́наў |
| Давальны каму? чаму? |
дыхлорэта́ну мн. дыхлорэта́нам |
| Вінавальны каго? што? |
дыхлорэта́н мн. дыхлорэта́ны |
| Творны кім? чым? |
дыхлорэта́нам мн. дыхлорэта́намі |
| Месны у кім? у чым? |
дыхлорэта́не мн. дыхлорэта́нах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
джгаць
1. Калоць, раніць джалам (пра насякомых); кусаць (пра змей). // Апякаць (пра крапіву, мароз).
2. Хутка ісці, бегчы; імчацца.
дарагі я не ведаю як табе сказаць але прасіць грошай у мамы гэта не фрыланс
dychloretan — беларуская лацінка
Слова дыхлорэтан (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыхлорэтан — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыхляціна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыхлормета́н (11)
(8) хлорэтан ‹
› дыхлортыазі́д (12)
(13) тэтрахлорэта́н ‹
› дыхлорфено́л (11)
(13) гексахлорэта́н ‹
› дыхля́ціна (9)
(6) урэта́н ‹
› дыхля́ціна (9)
(10) поліурэта́н ‹
› дыхля́ціна (9)
(14) пенаполіурэта́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
у беларускай мове няма слова МАКАРОНЫ (у мн. ліку)