ў
і
дыхля́ціна — назоўнік дыхну́ць — дзеяслоў
канцэпт

дыхляціна

гэта
— труп жывёліны, мерцвячына

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дыхляціна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дыхля́ціна

мн.  дыхля́ціны
Родны
каго? чаго?
дыхля́ціны

мн.  дыхля́цінаў, дыхля́цін
Давальны
каму? чаму?
дыхля́ціне

мн.  дыхля́цінам
Вінавальны
каго? што?
дыхля́ціну

мн.  дыхля́ціны
Творны
кім? чым?
дыхля́цінай, дыхля́цінаю

мн.  дыхля́цінамі
Месны
у кім? у чым?
дыхля́ціне

мн.  дыхля́цінах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Са шчасцем добра і ў грыбы пайсці.

дзе шчасце, там і поспех

Ідыёт — грамадзянін поліса, які не ўдзельнічае ў грамадскім жыцці і не цікавіцца палітыкай.

(з гісторыі Старажытнай Грэцыі)

dychliacina — беларуская лацінка

Слова дыхляціна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дыхляціна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыхраізм + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыхлортыазі́д (12)

(9) кісля́ціна

дыхлорфено́л (11)

(10) трухля́ціна

дыхлорэта́н (10)

(9) тухля́ціна

дыхну́ць (7)

(10) здыхля́ціна

дыхраі́зм (8)

(9) пашля́ціна

дыхраі́чны (9)

(10) кабыля́ціна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

бёрдвотчынг

Бёрдвотчынг.
Яшчэ раз: Б Ё Р Д В О Т Ч Ы Н Г