STARNIK
STARNIK
дзеепрыметнік
залежны стан
прошлы час
закончанае трыванне
праскланяць слова уручаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ж.
уру́чаная
м. уру́чаны н. уру́чанае мн. уру́чаныя |
| Родны каго? чаго? |
ж.
уру́чанай, уру́чанае
м. уру́чанага н. уру́чанага мн. уру́чаных |
| Давальны каму? чаму? |
ж.
уру́чанай
м. уру́чанаму н. уру́чанаму мн. уру́чаным |
| Вінавальны каго? што? |
ж.
уру́чаную
м. уру́чаны (неадуш.), уру́чанага (адуш.) н. уру́чанае мн. уру́чаныя (неадуш.), уру́чаных (адуш.) |
| Творны кім? чым? |
ж.
уру́чанай, уру́чанаю
м. уру́чаным н. уру́чаным мн. уру́чанымі |
| Месны у кім? у чым? |
ж.
уру́чанай
м. уру́чаным н. уру́чаным мн. уру́чаных |
| Кароткая форма |
уру́чана |
скарбніца
На дзень вяселле, а навек мучэнне.
— Шаноўны, што вы тут робіце?
— Чакаю самалёт.
— Які шчэ самалёт у маёй шафе?!
— Самалёт, на якім вы леціце́ сёння ў камандзіроўку.
uručany — беларуская лацінка
Слова уручаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове урынуты + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› уруча́льнік (10)
(9) вы́тручаны ‹
› уруча́льніца (11)
(10) прытру́чаны ‹
› уруча́нскі (9)
(10) прытру́чаны ‹
› уруча́цца (8)
(10) прыўру́чаны ‹
› уруча́ць (7)
(10) прыўру́чаны ‹
› уручну́ю (7)
(8) вы́ручаны ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
