назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова уручальнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
уруча́льнік мн. уруча́льнікі |
Родны каго? чаго? |
уруча́льніка мн. уруча́льнікаў |
Давальны каму? чаму? |
уруча́льніку мн. уруча́льнікам |
Вінавальны каго? што? |
уруча́льніка мн. уруча́льнікаў |
Творны кім? чым? |
уруча́льнікам мн. уруча́льнікамі |
Месны у кім? у чым? |
уруча́льніку мн. уруча́льніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
піпец-бульбянец — дранік з мукой (знойдзена ў кулінарных кнігах 19 ст.)
uručaĺnik — беларуская лацінка
Слова уручальнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік уручальнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове уручальніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› уру́піць (7)
(11) абручальнік ‹
› уру́пліваць (10)
(11) атруча́льнік ‹
› уру́цкі (6)
(13) пратруча́льнік ‹
› уруча́льніца (11)
(9) чу́чальнік ‹
› уруча́нскі (9)
(10) маўча́льнік ‹
› уру́чаны (7)
(11) знішча́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.