ў
і
уруча́цца — дзеяслоў уручну́ю — прыслоўе
канцэпт

уручаць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў уручаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
уруча́ць
Цяперашні час
1-я асоба:
я што раблю?
мы што робім?
2-я асоба:
ты што робіш?
вы што робіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што робіць?
яны што робяць?
я  уруча́ю
мы  уруча́ем

ты  уруча́еш
вы  уруча́еце

ён, яна, яно  уруча́е
яны  уруча́юць
Прошлы час
што рабіла?
што рабіў?
што рабілі?
ж.  уруча́ла
м.  уруча́ў
н.  уруча́ла

мн.  уруча́лі
Загадны лад
2-я асоба:
ты што рабі?
вы што рабіце?
ты  уруча́й
вы  уруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяперашні час:
што робячы?
уруча́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

За разумнаю галавою і рукам лёгка.

Прыказка.

— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.


uručać — беларуская лацінка

Слова уручаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

дзе паставіць націск у слове уручыцца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


уру́чаны (7)

(9) загруча́ць

уру́чаны (7)

(8) атруча́ць

уруча́цца (8)

(9) вытруча́ць

уручну́ю (7)

(8) выруча́ць

Уру́чча (6)

(10) павыруча́ць

уручыцца (8)

(9) прыруча́ць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

эльфы робяць падарункі