дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне
праспрагаць дзеяслоў уручаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск
словаформы |
|
---|---|
Пачатковая форма |
уруча́ць |
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць? |
я уруча́ю мы уруча́ем ты уруча́еш вы уруча́еце ён, яна, яно уруча́е яны уруча́юць |
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі? |
ж.
уруча́ла
м. уруча́ў н. уруча́ла мн. уруча́лі |
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце? |
ты уруча́й вы уруча́йце |
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы? |
уруча́ючы |
скарбніца
За разумнаю галавою і рукам лёгка.
Прыказка.— Мілая, ты пакрыўдзілася?
— Не.
— А дзе мой ручнік?
— На швабры.
uručać — беларуская лацінка
Слова уручаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
дзе паставіць націск у слове уручыцца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› уру́чаны (7)
(9) загруча́ць ‹
› уру́чаны (7)
(8) атруча́ць ‹
› уруча́цца (8)
(9) вытруча́ць ‹
› уручну́ю (7)
(8) выруча́ць ‹
› Уру́чча (6)
(10) павыруча́ць ‹
› уручыцца (8)
(9) прыруча́ць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.