ў
і
Уру́чча — назоўнік уручы́ць — дзеяслоў
канцэпт

уручыцца

у слоўніках не сустракаецца

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
зваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў уручыцца
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

словаформы
Пачатковая форма
уручыцца
Будучы час
1-я асоба:
я што зраблю?
мы што зробім?
2-я асоба:
ты што зробіш?
вы што зробіце?
3-я асоба:
ён-яна-яно што зробіць?
яны што зробяць?
я  уручуся
мы  уручымся

ты  уручышся
вы  уручыцеся

ён, яна, яно  уручыцца
яны  уручацца
Прошлы час
што зрабіла?
што зрабіў?
што зрабілі?
ж.  уручылася
м.  уручыўся
н.  уручылася

мн.  уручыліся
Загадны лад
2-я асоба:
ты што зрабі?
вы што зрабіце?
ты  уручыся
вы  уручыцеся
Дзеепрыслоўе
прошлы час:
што зрабіўшы?
уручыўшыся

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

ляжа́ць як бэ́ля, п'я́ны як бэ́ля

пра п'янага да непрытомнасці, пра моцна п'янага чалавека

— Што, чакаеш прынца на белым Лексусе?
— Ды не… Галоўнае, каб чалавек быў добры. А якога колеру Лексус, не мае значэння.


uručycca — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА

дзе паставіць націск у слове уручыць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


уруча́ць (7)

(8) дручыцца

уручну́ю (7)

(10) падручы́цца

Уру́чча (6)

(10) уздручыцца

уручы́ць (7)

(9) вы́ручыцца

уручэ́нне (8)

(10) прыручы́цца

уршуля́нскі (10)

(8) ссучыцца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

голуб і машына