STARNIK
STARNIK
у слоўніках не сустракаецца
гэтаназоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова жлукта
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
жлукта мн. жлукты |
| Родны каго? чаго? |
жлукты мн. жлуктаў |
| Давальны каму? чаму? |
жлукце мн. жлуктам |
| Вінавальны каго? што? |
жлукту мн. жлукты |
| Творны кім? чым? |
жлуктай, жлуктаю мн. жлуктамі |
| Месны у кім? у чым? |
жлукце мн. жлуктах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
каліва — пра самую малую колькасць чаго-н.; трошкі, крыху
ні каліва — ніколькі, ані
адны слёзы — а) бяда, гора; б) вельмі мала
— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».
žlukta — беларуская лацінка
У СЛОЎНІКАХ НЯМА
назоўнік жлукта — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове жлукчанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› жлу́дка (6)
(5) се́кта ‹
› жлу́дны (6)
(5) пі́кта ‹
› жлудо́вы (7)
(5) бу́кта ‹
› жлуктава́льны (12)
(4) Я́лта ‹
› жлукта́ць (8)
(7) ізаа́нта ‹
› жлу́кціцца (9)
(5) ва́нта ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
