ў
і
завіру́ха — назоўнік завіру́шлівы — прыметнік
канцэпт

завірушка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова завірушка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
завіру́шка

мн.  завіру́шкі
Родны
каго? чаго?
завіру́шкі

мн.  завіру́шак
Давальны
каму? чаму?
завіру́шцы

мн.  завіру́шкам
Вінавальны
каго? што?
завіру́шку

мн.  завіру́шкі
Творны
кім? чым?
завіру́шкай, завіру́шкаю

мн.  завіру́шкамі
Месны
у кім? у чым?
завіру́шцы

мн.  завіру́шках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

бэ́сціць / збэ́сціць
1. Лаяць, зневажаць, ганьбіць. Бэсціць суседа.
2. Брудзіць, псаваць, неакуратным карыстаннем даводзіць да непрыгоднасці (пра вопратку). Бэсціць сукенку.


— Ты свабодная заўтра?
— Агась.
— Так і ведаў, што ты нікому не патрэбная.


zaviruška — беларуская лацінка

Слова завірушка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік завірушка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове завісанне + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


завіравацца (11)

(6) гру́шка

завірава́ць (10)

(7) ігру́шка

завіру́ха (8)

(7) ядру́шка

завіру́шлівы (11)

(7) ко́рушка

завіру́шна (9)

(7) атру́шка

завіру́шны (9)

(8) ватру́шка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

брытанскія навукоўцы