ў
і
адраса́нт — назоўнік адраса́нтны — прыметнік
канцэпт

адрасантка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова адрасантка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
адраса́нтка

мн.  адраса́нткі
Родны
каго? чаго?
адраса́нткі

мн.  адраса́нтак
Давальны
каму? чаму?
адраса́нтцы

мн.  адраса́нткам
Вінавальны
каго? што?
адраса́нтку

мн.  адраса́нтак
Творны
кім? чым?
адраса́нткай, адраса́нткаю

мн.  адраса́нткамі
Месны
у кім? у чым?
адраса́нтцы

мн.  адраса́нтках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб табе язык адсох — ужываецца як праклён таму, хто нядобра сказаў

беларускія праклёны

Звычайны кубік Рубіка можа мець 43 квінтыльёны камбінацый і толькі адну правільную.

Як і беларускі правапіс.

adrasantka — беларуская лацінка

Слова адрасантка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік адрасантка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове адрасат + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


адрасава́ць (10)

(13) дэманстра́нтка

адрасава́ць (10)

(10) фігура́нтка

адраса́нт (8)

(11) абскура́нтка

адраса́нтны (10)

(12) універса́нтка

адраса́т (7)

(11) дыверса́нтка

адраса́тка (9)

(11) камерса́нтка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

крыніца маладосці