ў
і
адраса́нтны — прыметнік адраса́тка — назоўнік
канцэпт

адрасат

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова адрасат
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 адраса́т

мн.  адраса́ты
Родны
каго? чаго?		 адраса́та

мн.  адраса́таў
Давальны
каму? чаму?		 адраса́ту

мн.  адраса́там
Вінавальны
каго? што?		 адраса́та

мн.  адраса́таў
Творны
кім? чым?		 адраса́там

мн.  адраса́тамі
Месны
у кім? у чым?		 адраса́це

мн.  адраса́тах
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Смачнога!
Сыць, Божа! Сыць вам, людцы!
Смачна есці!

Да сы́ці — уволю, удосталь, да адвалу.
Наесціся да сыці. Нацешыцца да сыці.

Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.


adrasat — беларуская лацінка

Слова адрасат (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік адрасат — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове адрасатка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› адраса́нт (8)

(11) каталікаса́т ‹

› адраса́нтка (10)

(5) паса́т ‹

› адраса́нтны (10)

(9) антыпаса́т ‹

› адраса́тка (9)

(6) траса́т ‹

› адраса́тны (9)

(11) метатрэксат ‹

› адраса́цыя (9)

(9) кандэнса́т ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

беларуская клавіятура

гэтак будзе працаваць клавіятура ад Старніка