ў
і
адраса́тны — прыметнік адрасе́ць — дзеяслоў
канцэпт

адрасацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова адрасацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
адраса́цыя

мн.  адраса́цыі
Родны
каго? чаго?
адраса́цыі

мн.  адраса́цый
Давальны
каму? чаму?
адраса́цыі

мн.  адраса́цыям
Вінавальны
каго? што?
адраса́цыю

мн.  адраса́цыі
Творны
кім? чым?
адраса́цыяй, адраса́цыяю

мн.  адраса́цыямі
Месны
у кім? у чым?
адраса́цыі

мн.  адраса́цыях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Горкая праца, ды хлеб ад яе салодкі.


Выйдзі хаця б у людзі, калі больш няма куды.

Міхась Мірановіч

adrasacyja — беларуская лацінка

Слова адрасацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік адрасацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове адрас-каляндар + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


адраса́т (7)

(7) каса́цыя

адраса́тка (9)

(9) інкаса́цыя

адраса́тны (9)

(9) камаса́цыя

адрасе́ць (8)

(13) хеш-адраса́цыя

а́драсна (7)

(13) пераадраса́цыя

а́драсна-даве́дачны (17)

(10) рэлакса́цыя


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

яркая і свежая