назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова адстыкоўка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адстыко́ўка мн. адстыко́ўкі |
Родны каго? чаго? |
адстыко́ўкі мн. адстыко́вак |
Давальны каму? чаму? |
адстыко́ўцы мн. адстыко́ўкам |
Вінавальны каго? што? |
адстыко́ўку мн. адстыко́ўкі |
Творны кім? чым? |
адстыко́ўкай, адстыко́ўкаю мн. адстыко́ўкамі |
Месны у кім? у чым? |
адстыко́ўцы мн. адстыко́ўках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Не лічы кветачкі ўвесну, а палічы ягадкі ўвосень.
Па кветках яблыкаў не лічы.
Шчыра кажучы, мне абсалютна ўсё роўна з мукой дранікі ці без. І нават з яйкам яны ці без. Мне любыя падабаюцца.
adstykoŭka — беларуская лацінка
Слова адстыкоўка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адстыкоўка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адсуджванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адстыко́ваны (11)
(8) стыко́ўка ‹
› адстыко́ўвацца (13)
(12) перастыко́ўка ‹
› адстыко́ўваць (12)
(10) састыко́ўка ‹
› адсубстанты́ўны (14)
(11) падстыко́ўка ‹
› адсу́джаны (9)
(10) нестыко́ўка ‹
› адсу́джаны (9)
(11) расстыко́ўка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.