звяновасць

у слоўніках не сустракаецца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова звяновасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	звяно́васць мн. —
Родны каго? чаго?	звяно́васці мн. —
Давальны каму? чаму?	звяно́васці мн. —
Вінавальны каго? што?	звяно́васць мн. —
Творны кім? чым?	звяно́васцю мн. —
Месны у кім? у чым?	звяно́васці мн. —
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

Прамежкавы ўзрост — гэта калі яшчэ не супраць бурнага сэксу на падаконніку, але ўжо не ведаеш, куды падзець з яго расаду.

zvianovasć — беларуская лацінка

У СЛОЎНІКАХ НЯМА