назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова адубеласць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адубе́ласць мн. адубе́ласці |
Родны каго? чаго? |
адубе́ласці мн. адубе́ласцяў, адубе́ласцей |
Давальны каму? чаму? |
адубе́ласці мн. адубе́ласцям |
Вінавальны каго? што? |
адубе́ласць мн. адубе́ласці |
Творны кім? чым? |
адубе́ласцю мн. адубе́ласцямі |
Месны у кім? у чым? |
адубе́ласці мн. адубе́ласцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пры пустой галаве — і смех пусты.
— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».
adubielasć — беларуская лацінка
Слова адубеласць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адубеласць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адубенне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адтэрміно́ўваць (14)
(9) зая́дласць ‹
› адтэрміно́ўка (12)
(7) бе́ласць ‹
› адубе́ла (7)
(11) аслабе́ласць ‹
› адубе́лы (7)
(11) агрубе́ласць ‹
› адубе́лы (7)
(12) загрубе́ласць ‹
› адубе́нне (8)
(12) пагрубе́ласць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.