назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адубенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адубе́нне мн. адубе́нні |
Родны каго? чаго? |
адубе́ння мн. адубе́нняў |
Давальны каму? чаму? |
адубе́нню мн. адубе́нням |
Вінавальны каго? што? |
адубе́нне мн. адубе́нні |
Творны кім? чым? |
адубе́ннем мн. адубе́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
адубе́нні мн. адубе́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе чарка, там і сварка.
Чалавецтва больш дурное праз свінец, які дабаўлялі ў паліва.
навуковы фактadubiennie — беларуская лацінка
Слова адубенне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адубенне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адубянеласць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адубе́ласць (10)
(9) свярбе́нне ‹
› адубе́лы (7)
(7) губе́нне ‹
› адубе́лы (7)
(9) загубе́нне ‹
› адубецца (8)
(8) скубе́нне ‹
› адубе́ць (7)
(9) агрубе́нне ‹
› адубяне́ласць (12)
(10) загрубе́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.