назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова свярбенне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
свярбе́нне мн. свярбе́нні |
Родны каго? чаго? |
свярбе́ння мн. свярбе́нняў |
Давальны каму? чаму? |
свярбе́нню мн. свярбе́нням |
Вінавальны каго? што? |
свярбе́нне мн. свярбе́нні |
Творны кім? чым? |
свярбе́ннем мн. свярбе́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
свярбе́нні мн. свярбе́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чалавек галодны ні на што не годны.
Як сказаў адзін разумны чалавек, не памятаю ўжо як яго звалі, і забыўся ўжо, што ён сказаў, але думка была добрая.
sviarbiennie — беларуская лацінка
Слова свярбенне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік свярбенне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове свярбота + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› свянцо́ны (8)
(9) азнібе́нне ‹
› свянця́нскі (10)
(8) гамбе́нне ‹
› свянчэ́нне (9)
(8) гарбе́нне ‹
› свярбецца (9)
(7) губе́нне ‹
› свярбе́ць (8)
(9) загубе́нне ‹
› свярбо́та (8)
(8) адубе́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Зямля плоская, бо карта свету намалявана на адной плоскасці.