STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адухоўленне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
адухо́ўленне мн. адухо́ўленні |
| Родны каго? чаго? |
адухо́ўлення мн. адухо́ўленняў |
| Давальны каму? чаму? |
адухо́ўленню мн. адухо́ўленням |
| Вінавальны каго? што? |
адухо́ўленне мн. адухо́ўленні |
| Творны кім? чым? |
адухо́ўленнем мн. адухо́ўленнямі |
| Месны у кім? у чым? |
адухо́ўленні мн. адухо́ўленнях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Свой над вірам патрасе, але ў вір не панясе.
А як можа Бог разгневацца, калі гнеў адзін са смяротных грахоў?
aduchoŭliennie — беларуская лацінка
Слова адухоўленне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адухоўленне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адушаўлёнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адухо́віць (9)
(14) уміласціўле́нне ‹
› адухо́ўлена (10)
(12) уцарко́ўленне ‹
› адухо́ўленасць (13)
(13) абяскро́ўленне ‹
› адухо́ўлены (10)
(14) абездухо́ўленне ‹
› адухо́ўлены (10)
(14) абезрухо́ўленне ‹
› адухо́ўлены (10)
(8) жыўле́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
карціна «Ходзяць чуткі»
мастак: Нейрасетка