знуджэнне

гэта

назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова знуджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	знуджэ́нне мн. знуджэ́нні
Родны каго? чаго?	знуджэ́ння мн. знуджэ́нняў
Давальны каму? чаму?	знуджэ́нню мн. знуджэ́нням
Вінавальны каго? што?	знуджэ́нне мн. знуджэ́нні
Творны кім? чым?	знуджэ́ннем мн. знуджэ́ннямі
Месны у кім? у чым?	знуджэ́нні мн. знуджэ́ннях
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Для мужчыны крыніцай пакут выступае злая і сварлівая жонка, баба (Сварлівая жонка горш, чым каню хамут; Узяў пілку на сваю шыйку; Бог стварыў два зла: бабу і казла; Баба з пекла родам; У бабы душы няма), а для жанчыны — ліхі муж (Ліхога любіць — сябе губіць; Мужык не мядзведзь, а мяса аб’есць; Сам мужычок з кулачок, а зла як у казла).

Выпраўленне рэчаў пачынаецца з выпраўлення імёнаў.

Канфуцый

znudžennie — беларуская лацінка

Слова знуджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: