STARNIK
STARNIK
назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова самаасуджэнне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
самаасуджэ́нне мн. самаасуджэ́нні |
| Родны каго? чаго? |
самаасуджэ́ння мн. самаасуджэ́нняў |
| Давальны каму? чаму? |
самаасуджэ́нню мн. самаасуджэ́нням |
| Вінавальны каго? што? |
самаасуджэ́нне мн. самаасуджэ́нні |
| Творны кім? чым? |
самаасуджэ́ннем мн. самаасуджэ́ннямі |
| Месны у кім? у чым? |
самаасуджэ́нні мн. самаасуджэ́ннях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пакуль сыты зліняе, дык голы сканае.
Да жанчыны яго мары я трошачкі не дамаўчала.
samaasudžennie — беларуская лацінка
Слова самаасуджэнне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік самаасуджэнне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове самаасэнсаванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› самаарыентава́льны (17)
(9) знуджэ́нне ‹
› самааса́дка (10)
(8) суджэ́нне ‹
› самаасало́да (11)
(9) асуджэ́нне ‹
› самаасэнсава́нне (15)
(11) рассуджэ́нне ‹
› самаасяда́нне (12)
(11) прысуджэ́нне ‹
› самаатру́чванне (14)
(10) астуджэ́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
