ў
і
зубні́к — назоўнік зубны́ — прыметнік
канцэпт

зубніца

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова зубніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
зубні́ца

мн.  зубні́цы
Родны
каго? чаго?
зубні́цы

мн.  зубні́ц
Давальны
каму? чаму?
зубні́цы

мн.  зубні́цам
Вінавальны
каго? што?
зубні́цу

мн.  зубні́цы
Творны
кім? чым?
зубні́цай, зубні́цаю

мн.  зубні́цамі
Месны
у кім? у чым?
зубні́цы

мн.  зубні́цах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.


Калі хочаце, каб у вас усё было добра, пакладзіце пад падушку шакалад. Назаўтра раніцай у вас усё будзе ў шакаладзе.


zubnica — беларуская лацінка

Слова зубніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зубніца — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зубожанасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


зубнападнябе́нны (15)

(8) ве́рбніца

зубні́к (6)

(11) самагу́бніца

зубні́к (6)

(8) згу́бніца

зубны́ (5)

(8) клубні́ца

зубо́жалы (8)

(12) аднаклу́бніца

зубо́жанасць (11)

(7) ры́бніца


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

кабзда