назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова зубніца
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зубні́ца мн. зубні́цы |
| Родны каго? чаго? |
зубні́цы мн. зубні́ц |
| Давальны каму? чаму? |
зубні́цы мн. зубні́цам |
| Вінавальны каго? што? |
зубні́цу мн. зубні́цы |
| Творны кім? чым? |
зубні́цай, зубні́цаю мн. зубні́цамі |
| Месны у кім? у чым? |
зубні́цы мн. зубні́цах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хто бліжэй да міскі, той і чэрпае.
Калі хочаце, каб у вас усё было добра, пакладзіце пад падушку шакалад. Назаўтра раніцай у вас усё будзе ў шакаладзе.
zubnica — беларуская лацінка
Слова зубніца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубніца — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубожанасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зубнападнябе́нны (15)
(8) ве́рбніца ‹
› зубні́к (6)
(11) самагу́бніца ‹
› зубні́к (6)
(8) згу́бніца ‹
› зубны́ (5)
(8) клубні́ца ‹
› зубо́жалы (8)
(12) аднаклу́бніца ‹
› зубо́жанасць (11)
(7) ры́бніца ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.