ў
і
зубнападнябе́нны — прыметнік зубні́к — назоўнік
канцэпт

зубнік

гэта
— зубны ўрач

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова зубнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 зубні́к

мн.  зубнікі́
Родны
каго? чаго?		 зубніка́

мн.  зубніко́ў
Давальны
каму? чаму?		 зубніку́

мн.  зубніка́м
Вінавальны
каго? што?		 зубніка́

мн.  зубніко́ў
Творны
кім? чым?		 зубніко́м

мн.  зубніка́мі
Месны
у кім? у чым?		 зубніку́

мн.  зубніка́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Паважай старэйшых, бо сам стары будзеш.


— Няхай будзе з табой розум.
— А сіла?
— Розум і сілу перамагае.


zubnik — беларуская лацінка

Слова зубнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік зубнік — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове зубнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› зу́блены (7)

(10) самагу́бнік ‹

› зу́бна-губны́ (11)

(8) пагу́бнік ‹

› зубнападнябе́нны (15)

(7) згу́бнік ‹

› зубні́ца (7)

(8) зазу́бнік ‹

› зубны́ (5)

(9) двузу́бнік ‹

› зубо́жалы (8)

(8) галу́бнік ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

аўдыяплэер