STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова зубнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
зубні́к мн. зубнікі́ |
| Родны каго? чаго? |
зубніку́ мн. зубніко́ў |
| Давальны каму? чаму? |
зубніку́ мн. зубніка́м |
| Вінавальны каго? што? |
зубні́к мн. зубнікі́ |
| Творны кім? чым? |
зубніко́м мн. зубніка́мі |
| Месны у кім? у чым? |
зубніку́ мн. зубніка́х |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Бачыць вока далёка, а розум яшчэ далей.
вы не бульбашы — вы бульбусы, вось доказ:
Так, звузіла сваё значэнне слова бульба, якое ў лацінскай мове значыла клубень, караняплод (лац. bulbus — «клубень»), а ў беларускай толькі пэўны від караняплодаў. Юргелевіч.
zubnik — беларуская лацінка
Слова зубнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік зубнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове зубніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› зу́блены (7)
(10) самагу́бнік ‹
› зу́бна-губны́ (11)
(8) пагу́бнік ‹
› зубнападнябе́нны (15)
(7) згу́бнік ‹
› зубні́ца (7)
(8) зазу́бнік ‹
› зубны́ (5)
(9) двузу́бнік ‹
› зубо́жалы (8)
(8) галу́бнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
