ў
і
ігнарава́ць — дзеяслоў ігнара́нцыя — назоўнік
канцэпт

ігнарант

гэта
— неадукаваны, цёмны чалавек

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова ігнарант
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ігнара́нт

мн.  ігнара́нты
Родны
каго? чаго?
ігнара́нта

мн.  ігнара́нтаў
Давальны
каму? чаму?
ігнара́нту

мн.  ігнара́нтам
Вінавальны
каго? што?
ігнара́нта

мн.  ігнара́нтаў
Творны
кім? чым?
ігнара́нтам

мн.  ігнара́нтамі
Месны
у кім? у чым?
ігнара́нце

мн.  ігнара́нтах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.


Лепш пасраць і спазніцца, чым прыйсці своечасова і абасрацца.


ihnarant — беларуская лацінка

Слова ігнарант (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік ігнарант — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове ігнаранцыя + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


ігнарава́цца (11)

(10) дэзадара́нт

ігнарава́ць (10)

(9) дэклара́нт

ігнарава́ць (10)

(7) амара́нт

ігнара́нцыя (10)

(9) сігнара́нт

ігнару́емы (9)

(9) карпара́нт

Ігна́т (5)

(11) транспара́нт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

час спыніўся