назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова ігнарант
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ігнара́нт мн. ігнара́нты |
Родны каго? чаго? |
ігнара́нта мн. ігнара́нтаў |
Давальны каму? чаму? |
ігнара́нту мн. ігнара́нтам |
Вінавальны каго? што? |
ігнара́нта мн. ігнара́нтаў |
Творны кім? чым? |
ігнара́нтам мн. ігнара́нтамі |
Месны у кім? у чым? |
ігнара́нце мн. ігнара́нтах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пазычаеш чужое на час, а аддаеш сваё і назаўсёды.
Лепш пасраць і спазніцца, чым прыйсці своечасова і абасрацца.
ihnarant — беларуская лацінка
Слова ігнарант (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік ігнарант — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове ігнаранцыя + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› ігнарава́цца (11)
(10) дэзадара́нт ‹
› ігнарава́ць (10)
(9) дэклара́нт ‹
› ігнарава́ць (10)
(7) амара́нт ‹
› ігнара́нцыя (10)
(9) сігнара́нт ‹
› ігнару́емы (9)
(9) карпара́нт ‹
› Ігна́т (5)
(11) транспара́нт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.