STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова імурацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
імура́цыя мн. імура́цыі |
| Родны каго? чаго? |
імура́цыі мн. імура́цый, імура́цыяў |
| Давальны каму? чаму? |
імура́цыі мн. імура́цыям |
| Вінавальны каго? што? |
імура́цыю мн. імура́цыі |
| Творны кім? чым? |
імура́цыяй, імура́цыяю мн. імура́цыямі |
| Месны у кім? у чым? |
імура́цыі мн. імура́цыях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
му́сібыць — відаць (пабочнае слова)
Мусібыць, Старнік не зможа існаваць, бо данатаў кот наплакаў.— Што можа быць больш агідным, чым адкусіць яблык і ўбачыць там чарвяка?
— Адкусіць яблык і ўбачыць там палову чарвяка!..
imuracyja — беларуская лацінка
Слова імурацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік імурацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове імчанне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› іму́ннасць (9)
(10) пракура́цыя ‹
› іму́нны (6)
(10) асекура́цыя ‹
› імуно́лаг (8)
(11) літамура́цыя ‹
› імхо́ва-асако́вы (14)
(10) мармура́цыя ‹
› імхо́ва-ку́сцікавы (16)
(10) біямура́цыя ‹
› імхо́вы (6)
(11) дэнатура́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
