ў
і
інсінуацы́йны — прыметнік інсінуі́раваны — прыметнік
канцэпт

інсінуацыя

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова інсінуацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 інсінуа́цыя

мн.  інсінуа́цыі
Родны
каго? чаго?		 інсінуа́цыі

мн.  інсінуа́цый
Давальны
каму? чаму?		 інсінуа́цыі

мн.  інсінуа́цыям
Вінавальны
каго? што?		 інсінуа́цыю

мн.  інсінуа́цыі
Творны
кім? чым?		 інсінуа́цыяй, інсінуа́цыяю

мн.  інсінуа́цыямі
Месны
у кім? у чым?		 інсінуа́цыі

мн.  інсінуа́цыях
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як жаба цыцкі дасць
(‘нічога няма’, рус. хоть шаром покати)

выраз «каб табе жаба цыцы дала» ўваходзіць у шэраг найбольш страшных і моцных праклёнаў

У прававой дзяржаве павінен кіраваць закон, а не асоба.

Леў Сапега

insinuacyja — беларуская лацінка

Слова інсінуацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік інсінуацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове інсіт + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› інсе́рт (6)

(12) індывідуа́цыя ‹

› інсінуа́тар (10)

(9) эвакуа́цыя ‹

› інсінуацы́йны (12)

(11) рээвакуа́цыя ‹

› інсінуі́раваны (13)

(11) менструа́цыя ‹

› інсінуі́раваны (13)

(8) сітуа́цыя ‹

› інсінуі́раваны (13)

(10) пунктуа́цыя ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

сусветныя змовы