STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова канькала
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
ка́нькала мн. ка́нькалы |
| Родны каго? чаго? |
ка́нькалы мн. ка́нькал |
| Давальны каму? чаму? |
ка́нькалу мн. ка́нькалам |
| Вінавальны каго? што? |
ка́нькалу мн. ка́нькал |
| Творны кім? чым? |
ка́нькалам мн. ка́нькаламі |
| Месны у кім? у чым? |
ка́нькале мн. ка́нькалах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Тры грошы не варты.
гэты ваш старнікСтаю на кухні, гатую. Падыходзіць сын і кажа: «Тат, калі я буду працаваць, я буду табе і прадукты купляць, і камуналку аплачваць!» Я аж праслязіўся. Яму 29 гадоў.
kańkala — беларуская лацінка
Слова канькала (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік канькала — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове каньканне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› канькабе́жац (11)
(7) га́ўкала ‹
› канькабе́жка (11)
(9) Махачкала́ ‹
› канькабе́жны (11)
(5) шкала́ ‹
› ка́ньканне (9)
(5) ю́кала ‹
› ка́ньканнік (10)
(6) ляка́ла ‹
› ка́ньканніца (11)
(4) ма́ла ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
