ў
і
Караку́мы — назоўнік караку́ртавы — прыметнік
канцэпт

каракурт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова каракурт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
караку́рт

мн.  караку́рты
Родны
каго? чаго?
караку́рта

мн.  караку́ртаў
Давальны
каму? чаму?
караку́рту

мн.  караку́ртам
Вінавальны
каго? што?
караку́рта

мн.  караку́ртаў
Творны
кім? чым?
караку́ртам

мн.  караку́ртамі
Месны
у кім? у чым?
караку́рце

мн.  караку́ртах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

каб табе язык адсох — ужываецца як праклён таму, хто нядобра сказаў

беларускія праклёны

Час ідзе з рознай хуткасцю ў залежнасці ад таго, па які бок дзвярэй у дрыстальню вы знаходзіцеся.


karakurt — беларуская лацінка

Слова каракурт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік каракурт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове карал + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


каракуляво́дчы (13)

(5) ё́гурт

караку́мскі (10)

(8) біяё́гурт

Караку́мы (8)

(8) мінігурт

караку́ртавы (11)

(7) манку́рт

кара́л (5)

(6) удму́рт

кара́л (5)

(5) спу́рт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

садзік