назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова каракурт
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
караку́рт мн. караку́рты |
Родны каго? чаго? |
караку́рта мн. караку́ртаў |
Давальны каму? чаму? |
караку́рту мн. караку́ртам |
Вінавальны каго? што? |
караку́рта мн. караку́ртаў |
Творны кім? чым? |
караку́ртам мн. караку́ртамі |
Месны у кім? у чым? |
караку́рце мн. караку́ртах |
Клічная форма | — мн. — |
Час ідзе з рознай хуткасцю ў залежнасці ад таго, па які бок дзвярэй у дрыстальню вы знаходзіцеся.
karakurt — беларуская лацінка
Слова каракурт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік каракурт — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове карал + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› каракуляво́дчы (13)
(5) ё́гурт ‹
› караку́мскі (10)
(8) біяё́гурт ‹
› Караку́мы (8)
(8) мінігурт ‹
› караку́ртавы (11)
(7) манку́рт ‹
› кара́л (5)
(6) удму́рт ‹
› кара́л (5)
(5) спу́рт ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.