ў
і
спунсаве́ць — дзеяслоў спуртава́ць — дзеяслоў
канцэпт

спурт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова спурт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
спу́рт

мн.  спу́рты
Родны
каго? чаго?
спу́рту

мн.  спу́ртаў
Давальны
каму? чаму?
спу́рту

мн.  спу́ртам
Вінавальны
каго? што?
спу́рт

мн.  спу́рты
Творны
кім? чым?
спу́ртам

мн.  спу́ртамі
Месны
у кім? у чым?
спу́рце

мн.  спу́ртах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.

прык. пра складанасці на жыццёвым шляху

Горадня — места з Магдэбургскім правам ад 1391 г. На працягу XIV—XVIII стст. горад спрачаўся з Вільняй па багацці і прыгажосці і лічыўся другой сталіцай Вялікага Княства Літоўскага. У Рэчы Паспалітай быў назначаны месцам генеральных соймаў, на якіх абмяркоўваліся пытанні знешняй і ўнутранай палітыкі. У канцы XVIII ст. у Горадні заснавана друкарня, якая выдавала кнігі на беларускай мове.


spurt — беларуская лацінка

Слова спурт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік спурт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове спуск + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


спу́ліць (7)

(8) караку́рт

спунсаве́лы (10)

(7) манку́рт

спунсаве́ць (10)

(6) удму́рт

спуртава́ць (10)

(9) Фра́нкфурт

спуртава́ць (10)

(4) сы́рт

спу́ск (5)

(5) штэ́рт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

па-першае